Kaplica Czaszek w Mediolanie i kościół San Bernardino

Mediolan słynie z dobrych hoteli, restauracji czy sklepów, a także wybitnych dzieł sztuki. Są jednak w Mediolanie też nieco bardziej zaskakujące, a nawet makabryczne atrakcje. Takim miejscem jest Kaplica Czaszek mieszcząca się przy kościele Chiesa di San Bernardino alle Ossa. Jakie są godziny otwarcia Kaplicy Czaszek w Mediolanie? Jaki jest cennik? Jak dojechać do Kaplicy Czaszek czyli tak zwanego ossarium w Mediolanie?

Kaplica Czaszek w Mediolanie lokalizacja

Kaplica Czaszek i Chiesa di San Bernardino alle Ossa (kościół św. Bernarda przy kościach) to jedno rzadziej opisywanych, acz niezwykle ciekawych miejsc w Mediolanie. Kościół z kaplicą znajdują się przy placu Piazza Santo Stefano w centrum miasta, około 8 minut spacerem od Katedry w Mediolanie.

Dojedziemy tu również tramwajami jadącymi po via Larga. Ze stacji Milano Centrale dojeżdżamy tu metrem jak do katedry czyli do stacji Duomo, a następnie przychodzimy na piechotę. Inna opcja to dojazd linią M4 do stacji Sforza-Policlinico i przejście około 600 metrów do kościoła.

Kaplica Czaszek godziny otwarcia i cennik

Czy do Kaplicy Czaszek i kościoła di San Bernardino alle Ossa trzeba kupić bilety? Jaki jest cennik? Większość kościołów czy kaplic w Mediolanie to miejsca, które możemy zobaczyć za darmo i tak jest też w tym przypadku.

Kaplica Czaszek w Mediolanie nie ma cennika i jest atrakcją, którą zobaczyć można bez opłat. Jakie są godziny otwarcia? Kościół jest otwarty od poniedziałku do piątku od 8:00 do 18:00, w soboty od 9:30 do 18:00 i w niedziele od 9:30 do 12:00.

Ossuarium można zwiedzać w godzinach otwarcia świątyni poza niedzielami. Kaplica Czaszek w Mediolanie w niedziele jest zamknięta.

Odwiedzając kościół i kaplicę warto pamiętać, że mimo dużej popularności jest to przede wszystkim Dom Boży, a nie atrakcja turystyczna i zachowywać skromny ubiór. W kościele znajdują się skarbonki w do których można złożyć ofiarę.

Od poniedziałku do piątku o 8:30 w kościele odprawiane są msze święte w języku włoskim, a w niedziele o godzinie 10:00 w syngaleskim.

Kaplica Czaszek w Mediolanie historia

Z doświadczenia wiemy, że większą popularnością cieszą się informacje praktyczne od historii danych atrakcji ale w przypadku kościoła San Bernardino alle Ossa i towarzyszącemu mu ossuarium warto na chwilę zatrzymać się przy jego historii.

W artykule znajdującym się na oficjalnej stronie świątyni dowiadujemy się, że początki kościoła sięgają XII wieku, chociaż ślady aktywności religijnej w tym miejscu pojawiają się jeszcze w czasach Imperium Rzymskiego.

W 1145 roku za sprawą fundacji Gotifredo da Bussero w okolicy powstał szpital w pobliżu bazyliki Santo Stefano Maggiore, a obok niego cmentarz znajdujący się wówczas już poza murami miejskimi. Wkrótce z powodu braku miejsca w 1210 roku wybudowano komorę na kości (Ossario), a w 1268 roku powstał niewielki kościół poświęcony Marii Pannie (Maria Addolarata), św. Sebastianowi i św. Ambrożemu.

W 1340 roku konfraternia Disciplini dodała św. Bernarda ze Sieny jako patrona i wzniosła oratorium nad kościołem. W 1642 roku doszło do zawalenia się dzwonnicy bazyliki Santo Stefano w Brolo. Katastrofa zniszczyła Ossario i kościół.

Ostateczny kształt kościoła to efekt jeszcze innej przebudowy, a właściwie odbudowy. W 1712 roku świątynia została strawiona przez pożar. Rekonstrukcję ukończoną około 1717 roku prowadzono pod kierunkiem Carlo Giuseppe Merlo i Andrea Biffi. Nową świątynię konsekrowano po ostatecznym zakończeniu wszystkich prac dopiero w 1776 roku. Fasada kościoła podzielona jest na pięć części pionowych (leseny) i trzy poziome (pasy marcapiano). Dolny poziom ma dwa portale z łamanymi frontonami i voluty, z posągami św. Bernarda ze Sieny i św. Sebastiana. Okna środkowego poziomu zdobią modanature z łamanymi liniami i muszlami, a górnego – proste, krzywoliniowe ramy.

Wnętrze to oktagonalna, prosta bryła z barokowymi marmurowymi ołtarzami i dwiema kaplicami bocznymi. Uwagę zwracają cztery barokowe balkoniki przy filarach kopuły, dwa z nich nawiązują stylem do Teatro alla Scala.

Zwiedzając kościół warto udać się do prawej kaplicy w której znajduje się obraz św. Maria Magdalena w domu faryzeusza oraz grobowiec potomków rodziny Krzysztofa Kolumba. W lewej kaplicy pod wezwaniem św. Rozalii znajduje się m.in. obraz przedstawiający świętą wraz z aniołami i Madonną.

W 1931 roku rozebrano część budynków sąsiadujących ze świątynią i przeprowadzono intensywne prace konserwacyjne. W czasie wspomnianych prac 8 października 1931 roku przed ołtarzem głównym odkryto zapieczętowaną kryptę, zamkniętą płytą nagrobną z 1754 roku. W niszach umieszczano zmarłych członków konfraterni, ubranych w habity podobne do franciszkańskich, z twarzami zakrytymi kapturami i tabliczkami z imionami nad głowami. Każda nisza miała otwór centralny do odprowadzania płynów rozkładowych.

Po zakończeniu procesu rozkładu szczątki przenoszono do ossuarium. Po otwarciu krypty znajdujące się w niej szczątki uległy zniszczeniu, a wstęp do niej jest dziś niemożliwy w przeciwieństwie do samej Kaplicy Czaszek.

Kaplica Czaszek w kościele San Bernardino alle Ossa

Wstęp do Kaplicy Czaszek wiedzie przez wąski korytarz, a sama kaplica ma kwadratową bryłę. Szczątki użyte do dekoracji wnętrza pochodzą głównie od pacjentów szpitala Brolo, zakonników, więźniów oraz członków arystokratycznych rodzin i kanoników z bazyliki Santo Stefano zmarłych po 1622 roku.

W Internecie znajdziecie powtarzane legendy, które przypisują pochodzenie kości męczennikom z czasów św. Ambrożego. Rzeczywistość jest zwykle mniej imponująca niż bajki opowiadane przez przewodników. Szpital został zamknięty, a cmentarz zniwelowany. Szczątki ludzkie w postaci głównie czaszek i piszczeli złożone zostały w rokokowe wzory. Wpisywało się to w ówczesne refleksje nad śmiercią i życiem pozagrobowym popularne w Kościele katolickim. Zdobią nisze, gzymsy i filary.

Kaplica w Mediolanie nie jest aż tak imponująca jak inne znane kaplice czaszek znajdujące się w Europie, a przynajmniej nie w takim samym sensie.

Inspiracja dla króla

Kaplica była inspiracją dla podobnego ossuarium w utworzonego w Evorze w Portugalii. Budowę capla dos Ossos zlecił król Jana V w 1738 roku po wizycie w Mediolanie.

Kaplica została zaprojektowana jako miejsce refleksji nad śmiercią, a jej wystrój zyskał obecny kształt w XVIII wieku. Z 1695 roku pochodzi znajdujący się we wnętrzu fresk autorstwa Sebastiano Ricci pod tytułem Triumf Dusz w Locie Aniołów oraz wizerunki czterech świętych: Marii Panny, św. Ambrożego, św. Sebastiana i św. Bernarda ze Sieny.

Warto zwrócić uwagę również na ołtarz, a także figurę Matki Boskiej Bolesnej ubranej w albę i nakrytą czarnym płaszczem.

Legenda o dziewczynce

Drugą z powielanych legend związanych z Kaplicą Czaszek jest to, że 2 listopada do życia powracać ma dziewczynka której szczątki znajdują się w kaplicy specjalnie po to, by wraz z innymi szczątkami urządzać tak zwany taniec śmierci. Oczywiście to nieprawda.

Kaplica przeszła gruntowną renowację w latach 1998-2002. Kaplica Czaszek w Mediolanie nie jest być może tak makabryczna jak znana Polakom kaplica w Kudowie-Zdroju w dzielnicy Czermnej czy okazała jak bardzo dobrze znana kaplica w Kutnej Horze w Czechach. Wszystkie te trzy miejsca łączy jednak motyw memento mori.