Wśród jednych z najbardziej niezwykłych atrakcji Bergamo można wymienić Mury Weneckie. Wiele osób przed podróżą chce dowiedzieć się o nich więcej. Dziś przybliżamy Mury Weneckie w Bergamo. Jaka jest ich historia? Która część Murów Weneckich w Bergamo jest najładniejsza? Jak zwiedzać Mury Weneckie w Bergamo?

Bergamo, wraz z kilkoma innymi miastami wpisanymi na listę UNESCO, jest jednym z niezwykłych i wyjątkowych przykładów zachowania fortyfikacji z okresu Republiki Weneckiej.

Historia murów Weneckich w Bergamo

Bergamo, leżące na ważnym szlaku handlowym, zawsze było ważnym i ufortyfikowanym miastem. Początkowo najważniejszą fortyfikacją górującą nad miastem był zamek na wzgórzu San Vigilio. Od 1331 roku trwała budowa twierdzy Rocca w Bergamo. W czasach panowania weneckiego, gdy miasto opierało się najazdom Francuzów i Hiszpanów podjęto w końcu decyzję o jeszcze mocniejszym ufortyfikowaniu Bergamo.

Senat wenecki podjął decyzję o konieczności budowy murów w Bergamo w 1561 roku. Już 31 lipca tego roku do miasta przybył Sforza Pallavicino wraz z grupą dowódców i 550 inżynierów wojskowych, których zadaniem było nadzorowanie budowy. Jeden z pierwszych inżynierów odpowiedzialnych za prowadzone prace, słynny budowniczy fortyfikacji Francesco Horologi, po przybyciu do Bergamo szybko zrezygnował z udziału w projekcie gdy zorientował się, że budowa trwać będzie nie miesiące, a lata. Tak w istocie było.

Mury w Bergamo wznoszono w latach 1561 – 1588, a więc ich wznoszenie trwało aż 27 lat. Praca nad budową fortyfikacji otaczających Bergamo była zadaniem kompleksowym i niezwykle trudnym. Prace rozpoczęły się w dziewięciu punktach jednocześnie.

Źródła podają, że do wykonania konstrukcji koniecznie było zburzenie 250 budynków w Bergamo w tym kilku niezwykle ważnych świątyń i budynków sakralnych co kilkukrotnie sprowadziło ośmiokrotną ekskomunikę na samego Sforze Pallavicino.

W czasie budowy zburzono m.in. wcześniejszą katedrę Sant Alessandro oraz klasztor dominikanów Santo Stefano i klasztor San Domenico, kościoły San Giacomo i San Lorenzo. Prowadzone w mieście prace ściągnęły do Bergamo wybitnych inżynierów i architektów. Według Corrado Fumagalli w budowie brało udział 3760 saperów, 265 kamieniarzy, 146 murarzy, 80 mistrzów, 46 cieśli, 35 nadzorców i 9 zakonników. 27 lat budowy miało pochłonąć milion dukatów.

Długość murów okalających Citta Alta w Bergamo to około 6 kilometrów. System fortyfikacji składa się z 14 bastionów, 2 platform, 100 otworów na działa, dwóch magazynów prochowych. Na murach znajdowały się 32 budki strażnicze ale do współczesności przetrwała tylko jedna. Wewnątrz murów znajdować się miały korytarze i tunele. Największą uwagę przykuwają cztery bramy do miasta.

Najsłynniejsza brama w murach weneckich w Bergamo to Porta San Giacomo. Pozostałe to Porta Sat Agostino zwrócona na wschód, skierowana na zachód Porta Sant Alessandro oraz najmniejsza z bram czyli Porta San Lorenzo znana jako Porta Garibaldi.

Mury weneckie w Bergamo miały mieć znaczenie nie tylko praktyczne ale również odstraszające. Imponujące konstrukcje sięgające w najwyższych punktach nawet 50 metrów wysokości miały zniechęcać potencjalnych napastników. Miały bowiem nigdy w praktyce nie sprawdzono ich przydatności.

Imponująca konstrukcja murów w Bergamo okazała się ostatecznie puszczeniem pary w gwizdek. Odkrycia geograficzne i związane z nimi odwrócenie równowagi sił, upadek potencjalnych wrogów oraz opracowanie nowych rodzajów broni mogących posłużyć do ataków na miasta mimo zbudowanych obwarowań sprawiły, że ostatecznie nikt nie planował niszczenia murów czy oblężenia Bergamo.

Już od około 1600 roku rozpoczynały się procesy zniesienia militarnych aspektów murów przekształcające tereny na ogrody i ogródki, a bramy do miasta zaczęto wykorzystywać tylko do poboru opłat. Procesy te trwały dalej w okresie Republiki Cisalpińskiej i następnie po włączeniu Bergamo do Austrii.

Nawet po ostatecznym upadku Republiki Weneckiej w 1797 roku gdy na mocy pokoju w Campo Formio miasto włączono do Republiki Cisalpińskiej Francuzi weszli do miasta bez wystrzału.

Mury Weneckie otaczające Górne Miasto, w przeciwieństwie do murów otaczających dolne części zburzonych w 1901 roku, przetrwały w praktycznie niezmienionej formie po dzień dzisiejszy stając się jedną z największych atrakcji w Bergamo przy okazji będąc naturalnymi punktami widokowymi w Bergamo.

Mury Weneckie w Bergamo na liście UNESCO

Mury przeszły znaczący remont w latach 1976-1984 przeprowadzony dzięki staraniom Komisji Turystycznej (Azienda Autonoma di Soggiorno). Niedługo później w latach 90. ubiegłego wieku rozpoczęły się starania o wpisanie murów i całego ufortyfikowanego obszaru Bergamo na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO wraz z innymi fortyfikacjami weneckimi.

Przygotowano listę weneckich umocnień od Lombardii po wschodnie wybrzeże Morza Adriatyckiego na której znalazły się umocnienia Bergamo, Peschiera del Garda, Palmanova, Zadar, Szybenik oraz Kotor.

W 2010 roku złożono kandydaturę listy Opere di difesa veneziane tra XVI e XVII secolo: Stato da Terra-Stato da Mar occidentale (Weneckie dziła obronne między XVI a XVII wiekiem: Stato da Terra – Zachodnie Stato da Mar. Została ona zaakceptowana i wpisana na listę UNESCO w 2017 roku.

Największe atrakcje

Mury obronne Bergamo zawsze były dużą atrakcją turystyczną, a wpisanie ich na listę UNESCO dodało popularności miastu. Niedługo po wpisaniu miasta na listę UNESCO zanotowano około 20% wzrost ruchu turystycznego.

Mury są atrakcją zarówno dla turystów jak i dla mieszkańców. Na niektórych tarasach rozstawione są ławki na których można wypocząć co jest popularną rozrywką. Spacer po murach to dobry pomysł na spacer po Bergamo ale raczej dla osób, które spędzają w mieście więcej czasu.

Najciekawszymi miejscami na murach są oczywiście Brama Świętego Jakuba, platforma Santa Grata i bastion San Giovanni, warto odwiedzić wspomnianą twierdzę Rocca, a także przejść się pod bramami św. Aleksandra, św. Augurstyna oraz zobaczyć Porta San Lorenzo.

Polecamy również:

• • Concorso d’Eleganza Villa d’Este. Atrakcja nad Como dla fanów motoryzacji
  • Jak dojechać nad Como z Bergamo?
  • Mediolan do Como, jak najłatwiej dojechać? Jezioro Como z Mediolanu